Masal 5. Serseri Sincap

Serseri Sincap ormanda hayvanların baş belası oldu. Herkes ondan şikayetçi.

Kurtları, çakalları kızdırıyor, alay ediyor, Sonra ağaca çıkıp:

“Haydi gelin, beni yakalayın.” Diyerek onları aciz bıraktığını düşünüyor. Kendisinden başka hiçbir hayvanın ağaca çıkamayacağından emin bir şekilde çok rahat davranıyordu.

Minik cüssesine rağmen ormanda hiç bir hayvan onunla başa çıkamıyor, O da hiçbir hayvandan korkmuyordu.

Kurtlar, köpekler zaten ağaca çıkamıyordu fakat Arslan ve Leopar onu cezalandırmak amacıyla ağaca çıkıp yakalamak isteseler de bunu başaramıyorlardı. Çünkü kurnaz sincap ağacın en ince dallarına çıkıp dalın en uç kısmına kadar gidiyordu. Arslan ve Leopar ince dallara kadar gidemiyor ve aşağı düşmekten korkuyorlardı.

Bu durum sincabı daha da şımarık yapıyor ve küstahlaştırıyordu.

Ormanda hayvanlar sincabın yaptıklarından bıkmışlar ve bir kurtarıcı arıyorlardı.

Arslan, kaplan, ayı, kurt hiçbiri sincabı yakalayamıyordu.

Bir gün yine ağacın ince dallarına oturmuş, ormanda hangi hayvanı görürse onu kızdırıyor, alay ediyor, gel beni yakala diyordu.

Serseri Sincap böyle pervasızca konuşurken üstteki dallara sarılmış bir büyük yılan sincabın tepesine indi.

Sincap neye uğradığını şaşırdı.

“Aman yılan kardeş beni bırak benim sana bir sözüm yok. Ne olursun bırak gideyim.” Dese de yılan onu sarmış ve var gücüyle sıkmış, içindekileri dışarıya çıkarmıştı.

Sincap nefes alamıyor ve can acısı içinde, şimdiye kadar yaptıklarından nedamet ediyordu.

Yılan ona acımadı. Sıkmaya devam etti.

Fakat ormandaki merhametli hayvanlar yılana rica ettiler.

“Bu ders ona yeter yılan kardeş, baksana gözlerine, neredeyse dışarıya fırlayacak. Dili de ağzından dışarı çıkmış. Bu korku ona yeter.” Dediler.

Yılan diğer hayvanların ricasını duyunca sincabı bıraktı.

Serseri Sincap rahat bir nefes aldı. Önce yılana teşekkür etti.

Sonra ormandaki diğer hayvanlardan özür diledi.

Ve şöyle dedi:

“Bu ormandaki bütün hayvan kardeşlerim, bundan sonra sizi asla kızdırmayacağım.”

Sonra konuşmasına devam etti:

“Artık her ağaca çıkışımda size o ağacın yemişlerinden atacağım. Yaptıklarımdan dolayı beni affedin.”

Bütün hayvanlar sincabı affettiler ve pişmanlığından dolayı onu tebrik ettiler.

“İyi olman için biraz canının yanması gerekiyormuş sincap kardeş.” Dediler.

Cezalar bu yüzden gerekli olsa gerek.

Masalcı amca Abdullah

01.03.2023 Çarşamba