O GÜNLER

 

Menfaatsiz sevmeyi

Bıkmadan beklemeyi

Korkmadan düşünmeyi

O günlerde öğrendik.

 

Günler o günlerdi

O günler ne güzel günlerdi.

 

Aç kalıp sabretmeyi

Yemeden beklemeyi

Doymadan çekilmeyi

Sahurda sevinmeyi

O aylarda öğrendik.

 

Aylar o aylardı

O aylar ne hoş aylardı.

 

Kardeşçe paylaşırdık

Nefisle savaşırdık

Düşeni kaldırırdık

Hak yolda barışırdık.

 

Yıllar o yıllardı

O yıllar ne mutlu yıllardı.

 

Eridik, sebat ettik

Horlandık, eğilmedik

Güçsüz iken güce direndik

Kaybettik, asla üzülmedik

Cücelere imrenmedik.

 

Ömür o ömürdü

O ömür ne bereketli ömürdü.

 

Yeni elbiselerimiz yoktu

Yeni kitaplarımız vardı

Satırlarla selamlaştık

Sayfalarla bayramlaştık.

 

Bayramlar o bayramlardı

O bayram ne güzel bayramdı.

 

Cumalara giderdik toplu halde araçlarla

Sevinç ve heyecan vardı ruhlarda

Tıpkı cennette Cuma yaşar gibi giderdik.

Rabbimize kulluk için giderdik

Cennette bu yolculuk rüyet olacak bilirdik.

 

Cumalar o cumalardı

O Cuma ne güzel cumaydı.

 

Bilmeden bilge olduk, sevindik

Hayatı nurlu bulduk, eğlendik

Bilirken bilmez olduk, direndik

Gerçeği hakta bulduk, eğildik.

 

Zaman o zamandı

O zaman ne güzel zamandı.

 

Onun rahle-i tedrisatında

Cennete giden nurlu yolunda

İnşirah veren nurlu irşadında

Ruhum eridi kıvama geldi

Bana bende beni gösterdi

 

İnsan o insandı

O insan ne güzel insandı.

---

Hayrani (Abdullah Öztürk)

14/10/2011 Cuma